İSTASYON

İstasyon’daki ‘Kaçak Yolcu’

Son yıllarda tam anlamıyla öğrenci kenti olmanın getirdiği dinamizmle özellikle müzikte önemli hareketlilik yaşayan Ankara, buna karşın albüm üretmede ve ürünleri tanıtmada yine zorluklarla karşı karşıya.
Bu açıdan Ankara çıkışlı gruplarla solistleri, inatlarından ve emeklerinden ötürü kutlamak gerek. İstasyon da, Ankara’dan sivrilmiş grupların en bilinenlerinden biri. Ancak, çeşitli lokal çalışmalarıyla ve konserlerle belli bir kitleye seslenebilmelerine rağmen onlar da yapıtlarını albüme dökerken sıkıntılar yaşıyor. Örneğin, dördüncü albümlerini 2003’te çıkarmayı planlarken, Kaçak Yolcu (prodüktör: Yalçın Günaydın) adlı yapıtın yayımı 6 Haziran 2005’e kadar sarkmış durumda…
Levent Filiz (gitar), Seyhan Özkul (vokal), Can Dedak (davul), Cem Tuncer’den (bass), Özgür Abak (gitar), Fırat Yükselir (tuşlular) ve Tuna Atabinici'den (saksofon) oluşan kadrosuyla İstasyon yeni albümde yine Anadolu Rock tadında bir soundla karşımıza çıkıyor. Grup, kendi bestelerinin yanında Cem Karaca’nın Nerde Kalmıştık ? (1992) albümünden Bu Biçim’i, Fuat Saka’dan Vira Vira’nın iki versiyonunu, geleneksel türkü Iğdır’ın Al Alması’nı ve artık simge parçaları haline gelmiş Yeminin mi Var’ı yorumluyor.
Yerli rockı ‘alternatif pop’ albümleriyle patlatmaya çatlatmaya meraklı medyaya duyurulur!
‘İşte istasyon, bin ve git’
Levent Filiz, lise yıllarında Elvis Presley ile Deep Purple’la beraber dönemin Anadolu popçularını dinlerken bu müziğin izinden gitmeye karar vermişti. Bir süre amatör grupta müzik yaptıktan sonra yurtdışında yaşamayı denedi ama, yapamadı.
Bir yıl sonra ülkeye döndüğünde nişanlısından ayrılırken duyduğu ‘işte istasyon, bin ve git’ lafı aklından çıkmadı ve profesyonel anlamdaki ilk grubuna İstasyon adını verdi.
1992 yılında Ankara’da kurulan ve bugüne dek bir çok eleman değiştiren İstasyon, ilk albümü Sessizce’yi (Levent Filiz ile Taner Songören yaptılar) 1993 yılında yayımladı. 70’li yıllara fazla takılıp kalmanın doğru olmadığını söyleyen ağabeylerini dinleyip Allı Turnam ve Malabadi Köprüsü’nü son anda repertuardan çıkarmışlar, yalnız Hem Okudum Hem Yazdım’ bırakmışlardı…
1994’te Filiz (elektrikli gitar) ile Songören’e (solist) katılan Özgür Teraman (vokal, tuşlu çalgılar, akustik gitar) ve Eray Kıhtır’la (gitar) birlikte eleman sayısı dörde yükselen grup, yoluna bir süre progressiv rock yaparak devam etti.
İkinci albümleri Yeminin mi Var’da (1996) Anadolu motiflerini Batı soundlarıyla harmanlamayı deneyen İstasyon, Gesi Bağları gibi geleneksel bir parçayı da yorumlamış, ürettikleri müziği Anadolu Folk Rock diye nitelendirmişti. Taner Songören o dönem vatani görevini yapmak amacıyla gruptan uzaklaşınca yerine Özgür Tereman vokali üstlendi ve bu şekilde konserlere çıktılar. Yeminin mi Var pazarda kolay kabul görebilecek bir besteydi ama videoklibi fazla izlenen kanallarda yer bulamayınca grup beklediği sıçramayı yapamadı.
Askerlik sonrası Songören, İstasyon’a dönmek istemeyince yerine Seyhun Özkul solistliği üstlendi. Ankaralı grup, üçüncü albümü Görmedin ki’de Levent Filiz besteleriyle iki anonim parça kullanmıştı. Bunlar Gerizler Başı, Derule’ydi. İstasyon’un bu albümdeki ekibi Levent Filiz (gitar), Seyhun Özkul (vokal), Eray Kihtir (gitar), Özgür Cengiz (bass), Turan Sağer’den (davul) oluşuyordu. Albüme Beyaz Atlı’yı koymak istemişler, son anda anonim olmadığını anlayınca çıkarıp yerine Dadaloğlu’nu almışlardı. Ancak bu sıkışıklıkta parçadan arzuladıkları verimi alamamışlardı.
2002’nin yazında Seyhan Özkul’un ses tellerindeki rahatsızlık artınca bu kez yerine Coşkun Koyuncu, İstasyon’a dahil oldu. 2002’deki İstasyon kadrosu Levent Filiz (gitar), Coşkun Koyuncu (vokal), Can Dekak (davul) ve Kıvanç Tanrıseven (bass) şeklindeydi…
DİSKOGRAFİ: Sessizce (1993), Yeminin mi Var (1996), Görmedin ki (2000), Kaçak Yolcu (2005).
Cumhur Canbazoğlu
Alıntıdır: http://istasyon.anatolianrock.com/grup_hakkinda.htm